Skolyoz, omurganın anormal eğriliği olarak tanımlanan bir durumdur. İnsan omurgası yan profilden bakıldığında doğal kıvrımlara sahiptir, ancak arkadan bakıldığında düz olmalıdır. Skolyozda ise bu düz yapı bozulur ve omurga sağa veya sola doğru eğrilir. Skolyoz genellikle bir hastalık belirtisi olarak ortaya çıkar ve bu nedenle skolyozu bir hastalık olarak adlandırmak yanlıştır. Skolyoz, omurgada görülen şekil bozukluklarıdır ve çeşitli hastalıklar nedeniyle ortaya çıkabilir. Skolyoz, farklı yaşlarda ve omurganın farklı bölgelerinde görülebilir.

Skolyozun ortaya çıkmasına neden olan çeşitli faktörler vardır. En sık görülen skolyoz türü idiyopatik skolyozdur, yani nedeni bilinmeyen skolyozdur. İdiyopatik skolyozda tam olarak hangi faktörlerin rol oynadığı bilinmemektedir, ancak genetik etmenlerin etkili olabileceği düşünülmektedir. Bunun yanında çevresel faktörlerin de rol oynayabileceği öne sürülmektedir.

Tüm bu belirtiler gözlemlenebilir. Ancak skolyozun kesin tanısı, tüm omurgayı kapsayacak şekilde boydan çekilecek röntgen ile konulur.

Skolyozun görülme oranı %2-4 arasında değişmektedir. Kız çocuklarında erkeklere göre sekiz ila on kat daha fazla görülmektedir. Bu skolyozların çoğu düşük dereceli eğriliklerdir ve ancak %10'u tedavi gerektirecek düzeydedir.

Skolyozun tedavisinde izlenecek yol, hastadan hastaya değişkenlik gösterir. Her hastanın tedaviye verdiği yanıt da farklıdır. Skolyoz genellikle çocukluk ve ergenlik döneminde hızla ilerler. Bu nedenle tedavi sürecini belirlemek için hastanın tüm koşulları değerlendirilmelidir. Uygulanabilecek tedavi yöntemleri şunlardır:

Fizik Tedavi Egzersizleri: Daha küçük eğrilikler (20-25 derece) için kullanılır. Tedaviye başlama zamanı bu yöntem için oldukça önemlidir.

Korse Tedavisi: Orta dereceli eğrilikler (20-40 derece) için kullanılır. Uygun koşullarda kullanılan korseler, hastaların ameliyat olma oranlarını düşürmektedir.

Cerrahi Tedavi: Daha büyük eğrilikler (40-45 derece) için uygulanır.