Skolyoz Tetkiki, omurgadaki lateral eğriliğe skolyoz denir. Skolyoz tetkiki ayakta çekilen grafikler ile belirlenir. Çekilen grafiklerde bu eğriliğin 10 derece üzerinde çıkması, skolyoz olarak kabul edilmektedir. Skolyoz eğriliği omurganın 3 boyutlu deformitesi olarak da tanımlanabilir. Skolyoz eğriliği kendi içerisinde belli gruplarda sınıflandırılmaktadır. Skolyoz tetkiki de bu sınıflandırmalar baz alınarak yapılmaktadır.

İdiopatik skolyoz, tüm skolyoz olgularının yaklaşık %80'lik bölümüne tekabül eder. Konjenital skolyoz ise posteror defekti olanlar ve olmayanlar şeklinde tetkik edilir. Konjenital skolyoz olgularında mutlaka üriner ve kardiyovasküler sisteme ait anomalilerde tetkik edilmelidir.

Skolyoz doku hastalıklarına bağlı olarak da gelişebildiğinden dolayı, mutlaka bu yönde de skolyoz tetkiki gerektirir. Bu hastalıklar romatizmal hastalıklar, still hastalığı, scheurman hastalığı, osteogenezis, marfan sendromu, morquio, amyoplasia konjenita gibi rahatsızlıklardır.

Posttravmatik skolyoz tetkiki ise vertebra cerrahisi, kırık, radyasyon, yanık ve toraks cerrahisi olarak tetkik edilmelidir.

İrriatif fenomenlere sekonder skolyoz tetkiki, spinal kord tümörü, omurga tümörleri ve sinir kökü irritasyonu bakımından değerlendirilmelidir.

Hasta şikâyetlerine göre skolyoz tetkiki ise skolyozun genellikle ergenlik ve çocukluk döneminde ağrısız olmasıdır. Ağrı söz konusu ise disk hernisi, tümör, enfeksiyon gibi nedenlerin araştırılması gerekir.

Skolyozda doktora başvuru şekli genellikle görünüş bozukluğudur. Ayrıca solunum şikâyetleri ve çabuk yorulma durumu söz konusudur.

Skolyoz tetkikinde yapılan fiziksel muayeneler en önemli bulgulardır. Direkt grafiler adı verilen omurga boy grafileri çekilir. BT ve MR görüntüleme de skolyoz tetkiki için diğer yöntemlerdir. Ayakta çekilen AP grafide pediküllerin durumuna bakılarak karar verilir.

Ayakta çekilen AP grafisinde, nötral vertebra ve apikal vertebra bakımından değerlendirme yapılır.